Yabancı çift Jürgen ve Mike’ın İstanbul’da kaldıkları sırada buldukları, annesi tarafından terkedilmiş yavru bir kedinin dokunaklı hikâyesi.
“Gülhane Parkı, kadim kentteki birkaç yeşil alandan biri olup Topkapı Sarayı’nı çevreleyen güzel bir yerdir. Özellikle Nisan ayında ve İstanbul’un meşhur lalelerinin çiçek açmasıyla birlikte… Burada güneşte bankta oturarak, İslam Bilim ve Teknoloji Tarihi Müzesi’ni ziyaret ederek ve yarım adanın ucunda Haliç manzarasına sahip bir çay bahçesinde çay içerek güzel vakit geçirdik.
Bu hırçın görünümlü erkek kedinin de tüm ilgisi miyavlayan yavrunun üzerindeydi.
Kiriş üzerinde büzüşmüş yavru kedi
Parktan ayrılırken yukarıdan gelen ısrarcı ve çaresiz bir haykırışla alıkonulmuş olduk. Arkeoloji Müzesi’ni çevreleyen yaklaşık 3 metre yüksekteki duvarda bir yavru kedi kirişin üzerinde mahsur kalmıştı.
Tırmanmaya çalışmışsa da belli ki eninde sonunda düşmüştü. Jürgen basamak görevi gördü bense üzerinden kirişe uzandım ve yavru kediyi ensesinden kavradım. Miyavlayan ve dehşete düşmüş haldeki yavru birkaç günlükten büyük değildi ve henüz gözlerini bile açamıyordu.
Yavru kedi yukarıdan düşmüş olmalıydı, biz de onu Arkeoloji Müzesi’nin kapısına götürdük. Oradaki görevli derhal bize yardımcı olmak konusunda hemfikir oldu ve birlikte kedinin annesinin yerini tespit ettik.
Anne kedi yaklaşık 5 metre yükseklikteki başka bir çıkıntının üzerindeydi yavruyu bulduğumuz çıkıntı ise yaklaşık 3 metre yüksekliğindeydi. Anne, diğer yavrularını emzirmekteydi. İçimden“Şimdi…” dedim; “…mutlu kavuşma sahnesine tanıklık edeceğiz”. Bir halat ve kova bulduk ve içerisine yavru kediyi dikkatlice yerleştirdik. Yavru kedinin kulağına “Yuvana döneceğin için heyecanlı mısın?” diye fısıldadım. “Anneciğin seni gördüğü için çok sevinecek”…
Video : https://youtu.be/ApN9lPh1JYY
Ne var ki, “annecik” durumdan hoşnut değildi. “Annecik” merhametsiz ve duygusuz görünüyordu. Kovayı alçaltarak yana yatırdık ancak, anne kedi içeriye kısa bir bakış attıktan sonra geri döndü. Aklım almıyordu. Yavrusu işte oracıktaydı ve hala gözleri açılmamış halde miyavlamaktaydı…
Anne kedi yanına bıraktığımız yavrusu karşısında hiç oralı bile olmadı. On dakika sonra, umudumuzu yitirdik ve yavru kediyi tekrar yukarı çektik. Acı bir şekilde hatırladık ki, doğa bir Disney filmi değildi.
Beklediğimiz mutlu sonu bulamamıştık ancak müzede çalışan bir adam yavru kediyi ofisine götürüp bakacak olmaktan mutluydu. Olanları düşündüğümüzde vardığımız sonuç şuydu: Yürümekte dahi zorlanan yavru kedi, annesi tarafından çıkıntıya taşınmış ve kasten bırakılmıştı. Belki annenin yeterince sütü yoktu, belki de bu yavrunun kokusundan hoşlanmamıştı. Kim bilebilir? Ancak emin olacağımız bir şey var: “Doğa acımasızdır!”
Yazar: Jürgen and Mike. Kitten drama at gülhane park. Istanbul For 91 Days.
