İddia:Kediler bebeklerin nefeslerini emerek bazen onları öldürebilirler.
· Durum: YANLIŞ.
Örnek:
“Hamile bir kadının başından geçen bir olaya göre, kediler yeni doğmuş bebekleri kıskanabiliyorlar. Bana anlatıldığı üzere, sahipleri bebeği eve getirdiklerinde, kedi artık ilgi odağı olmadığını fark ederek bebeği boğmaya çalışabiliyormuş. Hatta özellikle şöyle tarif ediyor: ”Kedi bebek uyurken, burnunu bebeğin ağzına dayayarak bebeğin nefesini emiyor.” Bu hiç makul görünmüyordu. Ancak hararetle bunun doğru olduğunu savunuyordu.
· Kökeni:
Bir kedinin bir bebeğin nefesini emebileceği fikri, yanlış yönlendirilmiş bir düşüncedir; kediler bunu yapmazlar. Bebeğin nefesindeki süt kokusunun kediyi öldürmeye yönlendirdiği söyleniyor, fakat kedilerle içli dışlı olan hemen herkes bilir ki ortalama bir kedi sıvılar için delirmez. Kediye bir kap su ve bir kap süt arasında tercih yapması istendiğinde görülecektir ki genelde suyu seçecektir. Süt ona sunulan tek seçenek olmadıkça kedi genelde suyu tercih eder. Daha basit tabirle, kediye sütü sevmesi öğretilmemişse, kendi isteğiyle süt arayışına girmez.
Bir kedinin, bebeğe neden zarar vermek istediğini açıklayan bir diğer teori ise, kıskançlık teorisidir. Bebeğin eve gelmesiyle birlikte ilgiyi kaybedeceğini fark eden kedi, düşman olarak gördüğü şeyden kurtulmak isteyecektir. Bu teori de anlatmak istediğinden çok daha farklı yerlere varmış, uydurma bir bilgi olsa da, 20. Yüzyıldan önce hiç gündeme gelmemiştir.
1791 yılında İngiltere’deki bir davada, jüri, Plymouth’lu bir çocuğun nefesinin kedi tarafından emilerek öldürüldüğü kararına vardı. Batıl inanç 1607 ve 1708 yılları arasında kaydedilmiş, böylece 1791 kararı, bu şüpheli ölümün açıklanma zamanı geldiğinde, jüri muhtemelen bu herkesçe bilinen hurafeden etkilenmişti.
· Cemremir Emrekaya
Bir kedinin, uyuyan bir çocuğun yüzüne doğru yatması mümkündür, fakat bu son derece nadir durumlarda ölümle sonuçlanabilir. Ancak kedinin bunu kasti ve kötü niyetle yaptığı düşüncesi batıl inançtan ibarettir. Aralık 2000’de çıkan bir habere göre, bir anne altı haftalık oğlunu beşiğinde, yüzünün üstünde kedilerini yatar halde bulduğunu söylediğinde, bu tür bir kazanın ilk örneği gibi görülüyordu. Bunun üzerine patologlar tarafından yapılan araştırmalar şunu gösterdi ki altı haftalık Keiron Payne 21 Aralık 2000’de ani bebek ölümü sendromu nedeniyle hayatını kaybetmişti.
Kayıtlara bakıldığında ise, ebeveynlerinin, uyurken üzerlerine yatarak ya da yüzlerini yastığın üzerine çevirerek ölümlerine sebep olduğu bebek sayısı oldukça fazladır. Su yataklarında karınlarının üzerinde uyurken bırakılan çocukların boğularak ölmeleri, ek olarak da gayet sağlıklı çocukların uykusunda ölmelerine sebep olan “ani bebek ölümü sendromu” var.
Trajedi açıklanamaz olmasının haricinde zaten oldukça acı. Çocuğun ölüm sebebi bilinmediğinde, kediyi suçlamak daha kolay geliyor elbet.
Halk inançları, insanlara kaderleri üzerinde kontrol hissi vermek ve bu şekilde, değişken bir dünyada ufak çapta güvenliği sağlamak için çalışır. Bir ebeveyn beşik ölümünü önlemenin yalnızca kediyi bebeğin odasından uzak tutmak olduğuna inanırsa, böyle bir trajedinin, kedili ya da kedisiz her an yaşanabileceğinin bilincinde olan bir ebeveynden daha rahat uyuyacaktır.
Kediler, uzun süredir kötülük simgesi olarak görülüyor ve yüzyıllardır kötü şans getirdiklerine dair batıl inançlar sürüp gidiyor. “Bir çocuğun nefesini emerek hayatını çalan”a benzer şekilde başka bir hurafe ise kedi yavrusunu ve bebeği birlikte yetiştirmemek gerektiğiyle alakalı olandır. Bu batıl inanca göre, kedi büyüyüp gelişmektedir ve nihayetinde sihirle çocuğun gençliğini çalmaktadır.
Nebraska State Journal’da 1929’da yayınlanan bir makalede, “nefes emme” hikayesinin ne kadar yaygın olduğuna ilişkin ipuçları göze çarpıyor. Röportaj yapılan doktor gördüklerini şu şekilde anlatıyor : “Ailenin evcil kedisinin, çocuğun nefesini emme eyleminde, kedi bebeğin göğsünde yatarken, bebeğin ağzının her iki yanına birer patisini koyarak, ağzını çocuğun dudaklarına bastırıyor ve sonunda bebeğin yüzü bir ceset gibi soluyor, dudaklarını da ölüm maviliği süslüyor.” Doktorun bu kesin ve ayrıntılı beyanları gösteriyor ki, efsane halen çok geniş kitlelerce inanılan bir saçmalık halini almış durumda.
Yazar: Mikkelson B. (2007). Will a cat suck the breath from a baby?
Çevirmen: Şule Buse Başar
Editör: Anadolu Kedisi
Kapak fotoğrafı: Cemremir Emrekaya
Kaynaklar:
Fishbein, M. (1930). Shattering Health Superstitions. New York: Horace Liveright. (pp. 149-160).
Jacobson, D. J. (1948). The Affairs of Dame Rumor. New York: Rinehart & Co. (p. 23).
Opie, I., Tatem M. (1992). A Dictionary of Superstitions. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-282916-5 (pp. 61-62).
Lakeman, G. (2000, 23 Aralık). Boy Is Killed by Cat; Smothering Horror. The Mirror. (p. 18).
Bernhard P. (1993, 10 Hazıran). Stories That Cats Could Smother Babies Trouble Reader. The Ottawa Citizen. (p. B4).
Lakeman G. (2001, 6 Ocak). Baby Death: Cat Not To Blame. The Mirror
